دیوارنگاری یا گرافیتی چیست؟

اگر نام هنر گرافیتی را نشنیده اید. به احتمال زیاد آن را در خیابان ها، فضای سبز یا فضای مجازی دیده اید. گرافیتی یا نقاشی دیواری یکی از آن هنرهایی است که برای حفظ عنوان حرفه ای خود با مخالفت های زیادی روبرو می شود. هنر باید مخالفت سیاسی و اجتماعی خود را به شکل مؤثر خود به دولت و مردم منتقل کند. در این مقاله برای شما در مورد ماهیت و تاریخچه گرافیتی برای شما نوشته ایم. با ما همراه شوید.

گرافیتی چیست؟

گرافیتی، نام دیگر نقاشی دیواری، هنری باستانی است که خود را به صورت نوشتن، طراحی و نقاشی بر روی دیوارهای عمومی و سطوح دیگر مانند بیلبوردها، ایستگاه های مترو و غیره نشان می دهد. واژه گرافیتی ریشه ایتالیایی دارد و از کلمه graffio به معنای خط یا خراش گرفته شده است.

این هنر سنتی و باستانی اولین بار در فیلادلفیا آمریکا توسط هنرمندانی مانند کورنبرد و کورال ارل رایج شد.

گرافیتی باستانی

نقاشی های لاسکو در فرانسه و سایر اکتشافات تاریخی در سراسر جهان نشان می دهد که قدمت این نقاشی ها به یونان، روم و چین باستان باز می گردد.

گرافیتی مدرن

گرافیتی مدرن اولین بار در اواخر دهه 1960 در نیویورک ظاهر شد و از آن زمان به بعد محبوبیت بیشتری پیدا کرد.
همانطور که گفته شد در گذشته گرافیتی فقط بر روی سطوح و دیوارها با کشیدن خط و خش ایجاد می شد. اما با گذشت زمان این هنر با پیشرفت های زیادی به گرافیک مدرن ارتقا یافته است. ابزارهایی مانند برس ، اسپری رنگ می کند و بر روی انواع لباس ها، اشیاء، پوسترها و … کشیده می شود.

انواع دیوارنگاری

تگ: روش تگ یا امضا یکی از ساده ترین، معروف ترین و قدیمی ترین سبک های نقاشی دیواری است. اما اغلب به دلیل دست داشتن در وندالیسم با تصویر بدی روبرو می شود.

در این سبک «تگ» به معنای امضای (نام مستعار) نویسنده گرافیتی است و می توان عناصر تزئینی مانند ستاره، قطره آب، فلش و…  را به آن اضافه کرد. هر هنرمند امضای منحصر به فرد خود را دارد که با استفاده از ابزارهایی مانند رنگ، ماژیک و اسپری روی سطوح مختلف اجرا می کند. در مناطق شهری می توانید تعداد زیادی تگ گرافیتی را ببینید که اغلب با کیفیت پایین هستند.

ترو آپ: این سبک از نقاشی دیواری جایی بین برچسب زنی و طراحی است که کشیدن آن فقط چند دقیقه طول می کشد. این سبک ترکیبی از چند حرف و خط است که معمولا در رنگ های مختلف رنگ آمیزی می شوند.

piece: این نوع گرافیتی نسبت به سبک های دیگر گران تر است و اجرا شدن آن ساعت ها طول می کشد. این نوع گرافیتی معمولا توسط هنرمندان ماهر انجام می شود. این نوع دیوارنگاری بسیار پیچیده و گاهی غیرقابل تشخیص است. دارای جزئیات کوچکی که در آن از تکنیک های سه بعدی و همه رنگ ها استفاده می شود.

panel: این نوع نقاشی را روی دیوارهای بیرونی قطار یا کنار جاده های اصلی می بینید که با رنگ روغن، قلم مو، خودکار و اسپری رنگ آمیزی شده اند.

فیلم یا کتاب: شخصیت‌های فیلم در قالب بلوک ساخته می‌شوند. نویسنده ممکن است از غلطک استفاده کند.

سبک وحشی:  گرافیتی به سبک وحشی در واقع متنی است که از فونت های سخت استفاده می کند. بهتر است این نقاشی ها تا حدودی نامتعادل باشند. اگر بخواهند به اندازه کافی جذاب باشند. خوشه ها، فلش ها و سایر تزئینات در این اثر هنری پیچیده گنجانده شده است.

stencils: مجموعه ای از طرح های ساخته شده از کاغذ، فلز، مقوا و پلاستیک می باشد. اما برخی از هنرمندان مانند بنکسی نیز از اسپری و شابلون استفاده می کنند. آنها می توانند تصویر را بارها با استفاده از شابلون بازتولید کنند.

بهشت: این نوع نقاشی دیواری معمولاً در مکان‌های صعب العبور مانند ارتفاعات، پل‌ها و پشت بام‌ها قرار می‌گیرد. هنرمندان گرافیتی که موفق به نقاشی دیواری در مکانی بهشتی می شوند، اعتبار بیشتری در بین همتایان خود پیدا می کنند.

سبک ساده: اساساً مانند حروف عادی هستند و ترکیب پیچیده ای ندارند. رنگ‌ها و جلوه‌ها در گرافیتی سبک ساده مهم‌ترین هستند.

سبک نقره ای: این نوع دیوارنگاره زیرمجموعه ای از سبک ساده است و اصول سبک ساده در سبک نقره ای نیز صدق می کند. علاوه بر رنگ پر، همانطور که از نام این سبک پیداست، طرح باید نقره ای باشد.

سخن پایانی

تاریخچه گرافیتی در ایران زیاد نیست، از اواخر دهه 50 شروع شد. این هنر در ایران مانند بسیاری از کشورهای جهان شامل سبک ها و روش های مختلفی است. در طول جنگ، گرافیتی در ایران موضوعات قومی، مذهبی و سیاسی را پوشش می داد و سپس در شهر محو می شد. اما اکنون زیبایی فضای شهری را با این هنر رنگارنگ می بینیم. نقاشی‌های دیواری در ایران، بخشی برای تبلیغات و بخشی برای تحقق ایده‌های جذاب و ارزشمند به گروه‌های عمومی و دولتی معرفی می‌شوند.